الشاعر شيركو بيكه س من مواليد السليمانية 1940 , يعد واحدا من ابرز الشعراء الكورد المعاصرين لغزارة شعره وصدق مشاعره وجزالة لغته وسحر مفرداتها ، فانه يعد الأبرز في استلهام مكانياته الشعرية وتمثلها وتشخيصها وتصويرها بدقة تتكفل بخصوصية هويتها التي تستمد محليتها من طبيعة كردستان .. من الجبل والنرجس وشجر الجوز، من المطر والثلج وخرير الشلالات ، من اللون والصوت ومقام لاوك ، من حلبجه والقرى الكردية المؤنفلة، من برخان وشيرين وخامر وخاتوزين، من برده قرمان وشيروانه وبابا كركر ، من مراد خاني و نوروز وشهر كولان ، تلك الهوية التي تتماهى فيها ملامح الوطن وجغرافية الكون ، ويتحول ، من خلالها، النرجس الى نخيل والـ "لاوك" الى الـ " الريل وحمد " وسيروان وتانجرو الى الفرات ودجلة، وشمالية حروف شيركو الى جنوبية حروف السياب ، ومنها الى كونية لوركا وايلوار وناظم حكمت.ژیان و بەرهەمەکانیشێركۆ بێكەس، کوڕی‌ شاعیری‌ ناوداری‌ کورد فایەق بێکەس و لە (2/5/1940) لە شاری‌ سلێمانی لەدایکبوە‌، شاعیرێكی گەورەی كوردە، كوڕی شاعیری ناوداری كورد فایەق بێكەسە، لەگەڵ چەند نوسەرێكی تردا لە حەفتاكانی سەدەی رابردودا رەوتی روانگەیان دامەزراندوە، كە بەیەكێك لە گروپە چالاكەكانی بواری ئەدەبیاتی كوردی لەسەدەی رابردودا دادەنرێت. شێركۆ بێكەس بە یەكێك لە تازەگەر و شاعیرە بەناوبانگەكانی شیعری كوردی ناسراوه‌، تائێستا دەیان خەڵاتی نێودەوڵەتی لە بواری شیعردا وەرگرتوە، دیارترینیان لە ساڵی 1998 لە سوێد خەڵاتی توخۆلسكیی پێ بەخشراوە، كە یەكێكە لە خەڵاتە گەورەكانی بواری ئەدەبیات لە جیهاندا، به‌ یه‌كێك له‌ شاعیرە نوێخوازەکانی‌ ھاوچەرخی‌ کورد دادەنرێت.شێركۆ بێكه‌س لە ساڵی (1986) وڵاتی عێراقی بە جێھێشتوه‌ لە ساڵەکانی (1987-1992) لە وڵاتی سوید بوە و پاشان گەڕاوەتەوە بۆ کوردستان. خاوەنی پتر لە (30) كتێبی شیعرییە، بەشێك لە شیعرەكانی وەرگێڕاون بۆ زمانەكانی "عەرەبی و توركی و فارسی و ئینگلیزی و سوێدی و دانیماركی و فەرەنسی و ئیتالی و ئەڵمانی و هەنگاری و دوا كاریشی بەڕێوەبەری دەزگای چاپ و پەخشی سەردەم بو لە شاری سلێمانی.وه‌سێتانامه‌كه‌یدوای نه‌خۆشكه‌وتنی، شێركۆ بێكه‌س وه‌سێتنامه‌یه‌كی بڵاوكرده‌وه‌ كه‌ ئه‌مه‌ ده‌قه‌كه‌یه‌تی.وەسیەتنامەی (شێركۆ بێكەس)ی‌ شاعیر..” من نامەوێت لە هیچ كام لە گرد و گردۆڵەكەكاندا بنێژرێم كە دیارن و ناویان ئەبرێ، یەكەم لەبەرئەوەی پڕبونەتەوە و دوەم لەبەرئەوەی من حەز بە قەرەباڵغی زۆر ناكەم، من ئەمەوێ ئەگەر سەرۆكی شارەوانی و ئەنجومەنی شارەوانی شارەكەم رێگەم پێبدا و ئەوەم پێ رەوا ببینن كە لە پاركی ئازادیدا و بە تەنیشت مۆنۆمێنتەكەی شەهیدانی (1963)ی سلێمانیەوە بمنێژن، ئەوێ خۆشترە و تەنگەنەفەس نابم، من حەز ئەكەم بە مردویش نزیكی ئەو خەڵكە‌و ژن ‌و پیاو‌ی شارەكەم‌ و دەنگی مۆسیقا ‌و گۆرانی ‌و هەڵپەڕكێ‌ و یانە جوانەكانی ئەو پاركە بم. با كتێبخانەكەم‌و دیوانەكانم و وێنەكانم ببرێن بۆ شوێن مەزارەكەم، با كافتریایەك‌ و باخچەیەكی بچكۆلانە لەو شوێنەدا هەبێت بۆئەوەی شاعیران‌ و نو‌سەران‌ و كچ ‌و كوڕی دڵدار ببنە میوانم، من ئەمەوێ لە ئێستەوە بەچاوی خەیاڵ تەماشای ئەو پاركە بكەم‌ و دوای مردنی خۆم ببینم، ئەمەوێ بەدەم چریكەی دیلان ‌و ئەڵڵا وەیسیەكەی مەردان ‌و سرودی (خوایە وەتەن ئاواكەی)ـەوە ئاڵای كوردستانم تێوە پێچرابێ ‌و بنێژرێم، من ئەمەوێ لە پرسەكەمدا مۆسیقا لێبدرێت، لەناو مەزارەكەمدا تابلۆی جوانی هونەرمەندانی شارەكەم هەڵبواسن، من ئەمەوێ دوای خۆم‌ و بەناوی (بێكەس)ەوە خەڵاتێكی ساڵانە تەرخان بكرێ ‌و بدرێت بە جوانترین دیوانە شیعری هەڵبژێردراوی ئەو ساڵە ‌و خەرجی ئەم خەڵاتەیش لەو میراتە بدرێ كە جێیدەهێڵم.